Grootvader en Kleinzoon

Beste lezers,

Het boek oorlog en terpentijn bestaat uit 3 delen. Het is een eerbetoon aan zijn grootvader. In het eerste deel en in het derde deel lezen we het verhaal vanuit de ogen van de kleinzoon. Het tweede deel wordt verteld door de grootvader. Hij was soldaat. Hij verteld over zijn herinneringen van de Eerste Wereldoorlog. De grootvader is voor de kleinzoon zijn leraar en mentor. Samen doen ze de leukste dingen, waarvoor grootvaders zijn. Hertmans geeft uitgebreide beschrijvingen. Zo kunnen je goed inleven in het boek. Hertemans is de kleinzoon en hij verteld het verhaal van zijn grootvader. Hij heeft flink getwijfeld om het uit te geven. Oorlog en terpentijn beschrijft het leven in een loopgraaf. Het was verschrikkelijk. Soldaten pleegden uit wanhoop zelfmoord. Het boek staat voor talloze uitweidingen en lange zinnen. Dit ervoor zorgen dat het soms lastig te begrijpen is.
De verslagen van zijn grootvader Urbain Martien, zijn verrijkt met informatie. Het versterkt de verbeelding van Hertemans. Urbain vindt troost in de schilderkunst. Dit leert hij zijn kleinzoon aan.

De titel Oorlog en Terpentijn komt letterlijk voor in het boek. Het verwijst naar het leven van Urbain. “Zo  was deze paradox de  constante van zijn leven:  heen en weer te worden geslingerd  tussen  de militair die hij noodgedwongen was geweest en de  kunstenaar die hij  had willen zijn.  Oorlog en  terpentijn. De vrede van zijn laatste jaren heeft hem langzaam  afscheid laten nemen van zijn trauma’s. 
Urbain was liever schilder geworden dan dat hij moest vechten in de oorlog. Terpentijn verwijst naar terpentijnolie. Terpentijnolie wordt gebruikt bij het schilderen met olieverf om de verf te verdunnen.

Het motto van het boek luidt:

Het is alsof  de  dagen, als  engelen in goud en  blauw, onvatbaar  boven  de cirkelgang  van de vernietiging  staan.  (E.M.  Remarque)

Het motto verwijst naar de verschrikkingen van de Eerste Wereldoorlog waaraan de grootvader van de schrijver heeft meegedaan. De beschrijving van de verschrikkingen komt vooral in deel II van deze roman naar voren. In deel II breekt de oorlog uit. De Duitsers zijn veel beter gewapend. Er heerst complete chaos. Urbain overleefd verschillende slagen, maar vele leeftijdsgenoten niet. Uiteindelijke raakt hij verwond en wordt overgebracht naar Liverpool. Hier wordt hij verzorgd door zuster Maud, waar hij stiekem verliefd op raakt. 

De loopgravenoorlog is compleet zinloos. Er vallen vele doden, andere doden zichzelf voor deze verschrikking. Nog liever dood dan zinloos vechten in de oorlog. 

Recensenten zijn zeer enthousiast over het boek:
"Ook de officiële geschiedschrijving heeft haar plaats in Oorlog en terpentijn: de gruwelijke slag van Schiplaken bijvoorbeeld, die alle schoolboeken zou halen. Daarnaast toont Hertmans in detail hoe het schisma tussen Walen en Vlamingen tijdens de oorlogsjaren nog groter wordt. Zo verhoudt de kleine geschiedenis van Urbain zich als een miniatuurkopie tot de grote en heeft de sensibele Hertmans niet alleen zijn grootvaders stem vertolkt maar die van een hele generatie."
bron: www.volkskrant.nl

"Hertmans geeft de oorlogsperiode de ruimte en daarin schrijft enkele van de mooiste pagina’s die ik over ’14- ‘18 heb gelezen. Leidraad is het dagboek, maar de tekst is die van de schrijver. En die tekst is een onderdompelende ervaring waarin het geknoei van de oorlog tastbaar wordt, de chaos, de verschrikkingen en de schrijnende afstand tussen Franstalig kader en Vlaamse infanteristen die taal-, cultuur- en klassenstrijd tegelijk is en de verhoudingen voorgoed zal bederven."bron: www.nrclux.nl

Liefs,

Ondanks alles, familie is het allerbelangrijkste...

Kaas

Beste lezers,

Het boek kaas werd geschreven door Willem Elsschot. De uitgever van het boek is Querido. De eerste druk verscheen in 1933. De titel is erg duidelijk. De hoofdpersoon in het verhaal gaat handelen in kaas. Het verhaal is verspreidt in een periode van ongeveer 3 maanden. Het verhaal wordt verteld vanuit de ik-persoon. Het lijkt net over deze persoon een brief naar ons schrijft. Het verhaal speelt zich af in Antwerpen. Antwerpen was een bruisende stad voor de handel. Later werd dit Amsterdam. De belangrijkste persoon in het verhaal is Frank Laarmans. Hij is zeer gevoelig en verlegen. Hij verbergt zijn gevoelens door sarcastische opmerkingen. Zijn moeder overlijdt in het boek. Frank veranderd in een heel andere persoon dat hij in werkelijkheid is. Maar dit veranderd weer als hij aan de liefde denkt van haar. Maar het boek draait natuurlijk om de handel van kaas. Frank lijkt hier niet geschikt voor te zijn. En het mislukt volledig.

Zijn relatie lijdt hierom. Mevrouw Laarmans is een verstandige vrouw en een goede moeder. Zij zit het allemaal niet zo zitten met de nieuwe baan van haar man. Ze vindt dat hij goed moet nadenken en zorgvuldig beslissingen moet nemen.

Het mislukken van Laarmans is eigenlijk een verwijzing naar Elsschot zelf. Het eerste boek dat Elsschot publiceerde werd niet gewaardeerd door literaire mensen. Zijn stijl paste volgens hen niet in die tijd. Elsschot wou stoppen met schrijven maar werd ontdekt door Jan Gressof. Hij was een van de oprichters van Forum. Hij vond dat Elsschot wel aardig kon schrijven.

Frank verruilt zijn baan als koopman om kaas te gaan verkopen. Om dit te kunne uitvoeren schrijft zijn broer een verklaring dat hij 3 maanden niet kan werken wegens een zenuwziekte. Zo kan Frank zijn nieuwe baan goed uitvinden en als het niet lukt weer terug keren als koopman. Zijn broer is erg zorgzaam. Een vriend van de dokter, de broer van frank, is Mijnheer Van Schoonbeke. Hij krijgt de schuld van alles. Hij laat frank steeds kennis maken met zijn vrienden. Frank voelt zich hierdoor minderwaardig. Ondanks dat wordt Frank toch te enthousiast en gaat het fout. Hij gaat weer werken als koopman en ziet in hoe belangrijk zijn gezin is. Het verhaal eindigd met een bezoek aan het graf van zijn moeder. Het woord ‘kaas’ mag niet meer worden uitgesproken in Huize Laarmans.

Liefs,

Een dood gewone dag

Beste lezers, 

Een dag in gent van Herman Brusselmans. Het boek is autobiografisch. De titel vertelt ons precies wat er in het boek beschreven staat. Je leest het verloop van de dag door middel van talloze flashbacks. Als hij iets in zijn gedachte krijgt, verteld hij hier alles over. De flashbacks zorgen ervoor dat het verhaal interessant blijft en je het verhaal blijft lezen. Door het boek heen leer je Herman kennen. Het verhaal is soms wat vaag door de vele humor die is verspreid door het boek.

Herman Brusselmans is geboren in Hamme, in 1957. Hij had een korte carrière als profvoetballer maar besloot toen toch te gaan schrijven. In 1986 verhuisde hij naar Gent en is daar nooit meer weggegaan. In het boek komt een personage voor, genaamd Tania de Metsenaere. Herman had 18 jaar met haar een relatie, maar is nu weer vrijgezel. Hij verteld veel over haar in het boek.

Je volgt Herman vanaf het moment dat hij zijn ogen open doet tot aan het einde van de dag. De dag is gevuld met maaltijden, sigaretten, vreemde ontmoetingen, noem het maar op. Het is gevuld met sadistische, droge, platte humor. Wat soms er verveeld kan zijn en soms racistisch. Maar ondanks dat leest het boek makkelijk weg. De grappen in het boek staan op zichzelf. Het verhaal gaat nergens anders naartoe, dan het einde van de dag.

Ondanks de hoeveelheid humor, soms te veel, is het boek toch een aanrader. Het leest makkelijk weg. Onder de jongeren zal het zeer aantrekkelijk zijn.

Liefs, 

De mystiek van de Stille Kracht - Louis Couperus

De mystiek van de Stille kracht

"De volle maan, tragisch die avond, was reeds vroeg, nog in de laatste dagschemer opgerezen als een immense, bloedroze bol, vlamde als een zonsondergang laag achter de tamarindebomen der Lange Laan en steeg, langzaam zich louterende van haar tragische tint, in een vage hemel op."

Hiermee begint het boek de Stille Kracht van Louis Couperus. Het wekt gelijk al veel verwachtingen op. Lange zinnen met veel beeldspraak volgen elkaar op. Aan het einde van de zin ben je alweer vergeten wat er in het begin stond. Mede door het ouderwetse taalgebruik en de Indische woorden, wat voor de jonge lezers soms lastig te begrijpen is, is het soms erg vaag wat er verteld wordt. Waardoor je de zinnen vaak twee keer moet lezen voordat je echt begrijpt wat er staat. Maar door de vele beeldspraak krijg je wel een goed beeld van de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. De titel wekt meteen al spanning bij ons op, wat is de stille kracht en wat doet het met de personages in het boek? “Het boek geeft ons een perfecte schets van Nederlands-Indië in het begin van deze eeuw.” Het verhaal staat vol ontrouw en overspel.

Het verhaal gaat over de resident van Laboewangi. De hoofdpersonages uit het boek zijn Van Ouduijk (de resident), zijn vrouw Leonie van Ouduijk en Eva Eldermans (de secretaresse van Van Ouduijk). Resident van Ouduijk is getrouwd met Leonie. Uit een eerder huwelijk had hij vier kinderen overgehouden, waaronder Theo. Theo is één van de jongens met wie Leonie een seksuele verhouding krijgt. Leonie is zelf geboren in Indië. Ze is een er losbandige, onverschillige en onkwetsbare vrouw. Zij denkt dat ze niet door het noodlot getroffen kan worden. “Noch dat mannelijke eenvoudige plichtsbesef noch het glanzende egoïsme blijken opgewassen tegen de “stille kracht.” Maar hier komt ze uiteindelijk zelf achter. Het noodlot is typerend voor Couperus, het komt in meerdere van zijn boeken terug.

Door middel van dit boek geeft Couperus commentaar op de Nederlanders in Nederlands-Indië. Hij vindt dat zij hier niets te zoeken hebben. “Het land kon toch niet helpen, dat kaninefaten op zijn grond, barbaarse veroveraars, die maar rijk worden.. Als ze niet rijk worden schelden ze… Het arme land waarop zoo gescholden is zal wel denken: Was weggebleven!” De daden van de personages worden afgestraft door de stille kracht. De ondergang van Nederlands-Indië staat in verband met de verrotting van Van Ouduijk. De personages zijn gebroken mensen geworden en verloren aan de Stille Kracht. Het boek schetst realistische weergave van de verhoudingen met de inlanders. Door middel van verwijzingen worden de daden belachelijk gemaakt. De maandelijkse vergadering heet dan ook: “komedie-Stamboul.” Hij verwoordt het alsof het een grap is.

De onuitgesproken gedachtes en gevoelens zijn belangrijker dat de gebeurtenissen in het verhaal. De hoofdpersonages zijn het belangrijkste, de rest van de personages dienen ter ondersteuning. De lange zinnen met veel beeldspraak zijn vermoeiend maar zijn echter wel functioneel. Je kunt je goed inleven in de personages en krijgt sympathie voor hen. Elk deel van het boek verteld het verhaal vanuit zijn gedachte. Zo is één deel vanuit de gedachte van Van Ouduijk en Eva Eldermans. De belangrijkste gebeurtenis uit het boek is de ‘badkamerscene van Leonie.’ Zij wordt hier onder gespuugd door de Sirih.

De residenties gaan ten onder aan de stille kracht net als de personages. Van Ouduijk heeft zijn baan opgegeven als resident en zijn familie is uiteengevallen. Hij staat er helemaal alleen voor, als eenzame burger. Eva staat op het punt om naar Nederland te vertrekken, want haar man is daar. Ze vertrek naar Batavia om vanuit daar verder te reizen. Daar aankomen komt ze aan in een verlaten stad.

Couperus heeft de verwachtingen waargemaakt. Hij is er zeer goed in geslaagd om een goed beeld te weergeven over Nederlands-Indië. Louis Couperus is misschien wel één van de beste schrijvers die erin is geslaagd de authentieke sfeer van Nederlands-Indië over te dragen aan de lezer. Ondanks de lange zinnen, vele beeldspraak en moeilijke woorden. Is het boek een zekere aanrader om te lezen.

Het boek is een hele opgaven op zich, om te lezen en zeker niet makkelijk te begrijpen, maar het is het allemaal waard!

Honderd jaar eenzaamheid

Hallo mede-bloggers, 

Bij deze weer een nieuwe blogpost. Het is eens tijd om een roman te kiezen van een buitenlandse schrijver. Ik heb gekozen voor het meesterwerk van de Spaanse schrijver Gabriel Garcia Marquez, Cien anos de solidad. Het is het Nederlands vertaald door C.A.G van de Broek, Honderd jaar eenzaamheid. 

Marquez beschrijft de geschiedenis van het Colombiaanse stadje, Macondo. Macondo werd gesticht door de familie Buendias. De familiegeschiedenis wordt door het boek beschreven door middel van verschillende generaties. Dit was typisch voor de literatuur van die tijd. Voor een uitgebreide samenvatting kunt u op de link klikken. 

Zakelijke informatie over het boek
Titel: Honderd jaar eenzaamheid
Titelverklaring: In het boek lees je 100 jaar belevenis van de familie. De familie wordt steeds eenzamer omdat zij zich afsluiten van de buitenwereld. 
Oorspronkelijke taal: Taal 
Auteur: Gabriel Garcia Marquez
Uitgegeven: 1967
Aantal bladzijdes: 494
Genre: Magisch realisme

Biografie
Gabriel Garcia Marquez werd geboren op 6 maart 1927 in Colombia, Aracataca. Hij is een Colombiaanse schrijver en won de Nobelprijs voor de literatuur. Gabriel wordt gezien als een bekend gezicht in het magisch realisme. Gabriel ging rechten studeren maar kwam er toen achter dat hij schrijver wou worden en is hij begonnen met schrijven. Hij verhuizen naar Barranquilla en verdiepte zich in de literatuur en media. Hij reisde de hele wereld over, kreeg een vrouw waarvan hij 2 kinderen kreeg.